Eerste bericht na 2 weken Nieuw Zeeland

Sneeuwmannen en -vrouwen!

In de eerste 2 weken Nieuw Zeeland zijn we door het stuk boven Auckland getrokken.
Om er een beetje een verhaallijn in te laten zitten begin ik vanaf de eerste dag Auckland weer te schrijven.

Na mezelf een week lang 'Dn Dalton' (een voor Nederlandse begrippen zeer hóóge persoon) van Hong Kong te hebben gevoeld zijn we naar Nieuw Zeeland gevlogen.
Een zware vlucht van 10 uur met jankende babies, een slecht werkend ventilatiesysteem en allicht weer veel te krappe stoeltjes zorgden ervoor dat we nogal verrot
in Auckland aankwamen.
Een soort taxibusje bracht ons naar het hostel waar we de eerste dagen verbleven en na aankomst vrijwel direct in bed vielen, het was daar toen 11.00 in de ochtend en voor ons gevoel dus nog heel vroeg in de ochtend omdat het in Hong Kong toen nog 6.00 was.
Om 18.30 in de avond werden we wakker van de honger en besloten we vlug wat boodschappen te gaan doen voor het avondmaal of ehh.. sjeh lunch?
In de supermarkt schrokken we hard van de prijzen, we hadden niet verwacht dat Nieuw Zeeland zo duur was! Althans dat dachten we.. hierover later meer.
Bier drinken konden we met die prijzen niet veel doen want voor 12 flesjes bier waren we 14 a 15 euro kwijt.. balen dus.
Na wat eten weer vroeg in bed gevallen en de volgende ochtend om 6.00 opgestaan om de jetlag wat sneller te boven te komen dit keer.
De foto's van Hong Kong die ochtend op internet gezet en in de middag wat geluierd aan het zwembad in de zon. Mensen het is hier meestal rond de 25 graden!!
De dag daarna zouden we naar het noorden trekken maar door het goede weer besloten we nog een dag langer te genieten van het zwembad en het zonnetje.

16-11 zijn we met de bus naar de Ferry in Auckland gegaan om naar Waiheke Island te gaan, een eilandje iets ten oosten van Auckland.
Onderweg op de ferry was een vulkanische eiland (Rangitoto Island) te zien, een groffe rotsenpartij die zwart van kleur is.
Op Waiheke wat informatie verzameld om daarna richting Rocky Bay te trekken waar onze eerste camping zich bevond.
Omdat de bus niet helemaal tot het einde ging en we nog wat boodschappen nodig hadden besloten te proberen om een eerste lift te scoren.
Na 15 minuten hadden we die te pakken en een aardige kerel die zelf ook backpacker was geweest vertelde ons wat informatie over het eiland tijdens de rit naar de supermarkt.
Lopende met een 20 kilo zware rugzak en wat boodschappen begonnen we al vlug te zweten en bikkelen was noodzakelijk.
Na een klein half uurtje kwam een stationwagen ons tegemoet die helaas de verkeerde kant in reed.
Toen de wagen ons net gepasseerd was hoorde we dat er geremd werd en een mevrouw gebaarde ons haar kant op te komen.
Ze vroeg ons waar we heen moesten en bood ons vrijwillig (!!!) een lift aan naar de camping aan, een eind waar we zeker nog een uur op hadden gelopen..
Bij de camping aangekomen konden we niet geloven dat mensen hier 2 vreemde kerels zien lopen met een berg bagage en die naar hun plek van bestemming brengen omdat ze zelf zo'n hekel hebben om te sjauwen met dingen, mooi man!
Na onze tent op een zeer primitieve camping op te hebben gezet kwamen we erachter dat er een gasbarbeque beschikbaar was en we genoten van onze eerste avondmaaltijd in de bushbush.
De dag erna hebben we een flinke wandeling gemaakt door het 'National Park' en na het boodschappen doen in de supermarkt sprak een Nederlands koppel ons aan met de vraag waar in Nederland we vandaag kwamen, het gesprek vlotte aardig en door ietwat brutaal te zijn scoorde we wederom een lift naar de camping. :)
Onderweg sprak ik met de man (een lid van Hells Angels NZ) over het leven in NZ en over het feestartikelenbedrijfje dat hij samen met zijn vrouw runde.
Bij aankomst op de camping gaf het koppel ons hun telefoonnummers voor als we eventueel bij terugkomst in Auckland een baantje of een slaapplek zochten, altijd handig!
19-11 We wilde we richting Whangarei (220 km ten noorden van Auckland) trekken en het zou zo mooi zijn om daar dezelfde dag aan te komen.
Mede dankzij een lift richting de ferry stonden we om 11.00 langs de snelweg te liften en na 15 minuten hadden we onze eerste lift te pakken waarmee we 40 km mee konden rijden.
Daarna de 2e lift die ons 60km verder dropte en toen hadden we het geluk een man te treffen die ons mee naar Whangarei nam en onderweg 3 keer stopte voor fotopunten, het strand in Bream Bay te bezoeken en ons langs het informatiecentrum te rijden waar we info konden verzamelen.
We hoopte stiekem al op wat er uiteindelijk ook gebeurde.. de man zette ons mooi nog even netjes op de camping af, te gek!
De dag erna bezochten we de Whangarei Falls en het National Park dat daarbij behoorde.
Terug bij de camping hadden we een Franse buurman gekregen waarmee we een beetje begonnen te kletsen.
We vertelde hem dat we zo geschrokken waren van de hoge bierprijzen en hij keek ons een beetje verontwaardigd aan want hij vond het reuze meevallen.
Toen hij zei dat hij voor 1 euro 2,3 NZ-dollar kreeg begrepen we waarom we dachten dat alles zo duur was.. wij dachten namelijk dat we voor 1 euro 1,6 NZ-dollar kregen. :s
Hoe we op die koers zijn gekomen weten we nu nog steeds niet maar het biertje die avond in de hot tube (warm bubbelbad zonder bubbels) op de camping smaakte stukken lekkerder. ;)
Die avond spraken we een stelletje, Danny en Lieke, uit Hengelo die van plan was om richting de Bay of Islands te rijden de volgende dag.
We hadden eerst de plannen om naar de Poor Knight Islands te gaan voor een duikexcursie maar dat was gewoon té duur en dus was de Bay of Islands voor ons ook de volgende stop.
21-11 D&L vonden het prima dat we met hun mee reden dus om 12.00 waren we al op de camping ter plekke.
In de middag hebben we met zn viertjes het Maori Treaty House bezocht en 's avonds kookte we als bedankje voor de relaxte lift wat eten voor de chauffeurkes.
De tweede dag in Bay of Islands hebben we op een boot doorgebracht die ons langs de Hole in the Rock bracht en waarop we wilde dolfijnen hebben gezien, super!
Aan het einde van de middag toch maar even op het mooie strand neergeploft om even te ontspannen, dat hadden we wel verdiend :p.
23-11 Vanuit Bay Of Islands reden we met D&L mee richting 90 Mile Beach waar we op een camping in Waipapakauri vlakbij het strand onze tent opzette.
Het strand was vooral winderig maar de zee was wild en ik kon als een klein kind in de golven aan de gang, des mooi!
De dag erna was het weer heel erg slecht en de bustour richting Cape Reinge viel letterlijk en figuurlijk in het water.
Met 100 per uur scheurden we met een 4WD-bus over het strand richting de zandduinen van Te Paki waar we met kleine sleetjes van de bergen af konden sleeën.
Omdat het een grote modderbende was en Jan toch van de berg af moest zaten we met onze modderkleren weer in de bus na een half uurtje. :)
De Cape Reinga die we zagen was door de storm lang niet zo mooi als we op foto's hadden gezien maarja, soms zit het mee.. en soms zit het tegen.
Op de terugweg over een ietwat zandpadachtige snelweg reden we langs een museum waar ons een hoop verteld werd over de Kauribomen die we later zouden zien
in het Waipoua Forest.
Na een warme douche genoten we van een barbeque op de camping waar we veel overgebleven salades en vlees kregen van een surfclub uit Auckland die daar een
dagje uit hadden, prima!
25-11 Na een dag storm te hebben gehad reden we (nog steeds) met D&L mee naar de Kauribomen waar we stonden te kijken hoe groot bomen kunnen zijn.
Met een omtrek van wel 14 meter en hoogtes tot een dikke 50 meter voelde we ons toch maar heel klein, een wandeling door het Waipoua Forest langs de Kauribomen
bezorgde ons een aantal mooie fotos.
Daarna reden we verder naar Dargaville waar we die avond lekker aten en een biertje dronken bij het kampvuur dat we daar mochten maken.
De dag daarna reden we naar Muriwai Beach waar we verrast werden door een zwart strand, het zand daar is gewoon pikzwart.
Het vulkanische zand voelde ietwat plakkerig aan en het zag er vreemd uit dat mensen daar met hun handdoekje in lagen te zonnen.
Op de Jan-van-Gentskolonie zaten zeevogels te broeden waarvan de jongen rond half november uitkwamen en begonnen te vliegen, een zeer mooi gezicht.
De vogels vlogen op 1 meter afstand langs en scheten allicht op mijn shirt en tas, dankoewel!
Het werd snel vloed en er werd gewaarschuwd voor hoge golven en sterke stromingen dus bij hoge uitzondering besloot ik het water maar niet in te gaan, er waren daar
al diverse toeristen verdronken..
Die avond waren we op een camping in Auckland waar we een potje zijn gaan kaarten en om op tijd de mand in te duiken.
27-11 Auckland stond op het programma want ondanks dat we er al 5 dagen hebben geslapen hadden we de stad nog steeds niet echt bezocht.
We wilde in de Skytower gaan maar we vonden het alle 4 te duur en dus besloten we om het centrum maar verder in te wandelen en op een terrasje naast het New Zealand National Maritime Museum een biertje te gaan drinken.
Verder was er in Auckland niet veel te zien en te beleven, een vrij grote tegenvaller dus voor wat de grootste stad van Nieuw Zeeland is.
28-11 Vandaag zijn Danny en Lieke op het vliegtuig gestapt naar Tahiti, hun tijd in Nieuw Zeeland zat er op.
Gelukkig waren ze (alweer) zo vriendelijk om ons bij het hostel af te zetten waar we 2 weken geleden onze reis zijn gestart.
Nu heb ik even de tijd om de mail en sites weer bij te werken voordat we morgen richting het zuiden gaan trekken(/liften) richting Coromandel.
Een verdere planning kan ik niet geven want verder dan een dag plannen heeft geen zin hebben we in de afgelopen 2 weken al gemerkt en dat bevalt me prima!!

Nog meer foto's zijn te zien op http://jantjetje.hyves.nl/fotos/.
Omdat het uploaden hier heel lang duurt heb ik daar nog wat extra foto's opgezet!

Vanuit de overwegend zonnige maar vandaag ietwat bewolkte Nieuw Zeeland wens ik jullie succes en sterkte met de sneeuw, de kou en de economische crisis! :D

Groetjes, Jantje

PS1: Ik wil klootzakken (dat is de bijnaam van Rinus, mijn oude chef bij Carglass) even hartelijk bedanken voor het cadeautje dat hij me gegeven heeft.
Om extra foto's op waarbenjij.nu te kunnen zetten moet betaald worden en dat heeft hij voor de gedaan, super!!!
PS2: Ik wil natuurlijk Danny en Lieke ook hartelijk bedanken voor de tijd dat wij met hen mee hebben mogen reizen, het waren toffe en gezellige dagen tukkertjes!!!